Kuala Lumpur

Hé, momenteel zitten we in Schiphol te wachten op de Thalys naar Antwerpen. Even tijd om nog snel wat te schrijven over het laatste stukje van de reis: we waren gebleven in Kuala Lumpur zeker?

Daar zijn we op dinsdagavond aangekomen met een vlucht vanuit Langkawi. Dan nog even een bus op en vervolgens de LRT, een plaatselijk metro-netwerk. Rond 22.15u kloppen we aan bij Marines flat, vlakbij de Petronas Towers, de bekendste wolkenkrabber van KL. 

Ook KL is een smeltkroes van verschillende culturen, met heel uiteenlopende wijken met elk hun sfeer: China Town (met veel handel in namaakspullen), Little India, de business wijk met de Petronas Towers en chique 'malls', ...

Een vrij aangename stad eigenlijk, waar we vooral veel rondgewandeld hebben, af en toe een shopping mall binnengestapt (do as the locals do), afgepingeld op een hoofdtelefoon (fake, of course), gegeten aan de food stalls op straat, ... En een uitstapje naar de Batu Caves, een Hindu tempel in een grote grot, net buiten de stad.

Heel leuk was ook dat we 's avonds telkens gezelschap hadden van Marine en Clementine, de twee Franse meisjes die we eerder deze reis in Kuching leerden kennen. Woensdagavond lekker gegeten in Jalan Alor, een straat vol met restaurantjes en eetstalletjes. Op donderdagavond was ook Dave erbij, een toffe Australiër die in Hong Kong woont en werkt. Clementine nam ons mee naar Helipad, een bar met een fijn dakterras, van waarop je een geweldig zicht hebt op de stad en haar hoge buildings. Jammer genoeg begon het al vrij snel te regenen, maar het uitzicht hebben we toch maar gehad! Daarna nog naar een plek waar je heel goede steak kan eten, eens iets anders dan de gewoonlijke plaatselijke gerechten en inderdaad smaakte het overheerlijk!

Vrijdagavond is het tijd om voor een laatste keer de rugzakken in te pakken en nemen we afscheid van onze gastvrouw Marine.

Einde van een toch weel heel geslaagde reis!

Zicht op de stad en de Petronas Twin Towers vanop Menara KL

Zo moet je poseren voor de foto (onder het motto: do as the locals do)

En nog eens de torens...

De trappen naar de ingang van de Batu Caves met ernaast het gigantische gouden standbeeld van Lord Murugan

Aan de Batu Caves is eten en drinken niet veilig voor de arrogante makaken. Deze hier heeft een flesje van een bezoeker kunnen ontfutselen.

Fontein en koloniale gebouwen aan Merdeka Square of Independence Square

De ingang van de shopping mall Pavilion is klaar voor de Kerst!

Op het dakterras genieten we van een mojito, een super uitzicht en fijn gezelschap (vlnr Annemie, Clementine, Marine, Dave, Tom)

Parkje aan KLCC (Kuala Lumpur Convention Centre) tegenover de Petronas Towers

Pulau Langkawi

Hé, intussen zijn we op de laatste stop van de reis aanbeland: Kuala Lumpur. We zijn hier naartoe gevlogen vanuit Pulau Langkawi, een eiland in het noordwesten van Maleisië, dicht bij de grens met Thailand.

Op Pulau Langkawi zijn we drie nachten gebleven, vooral om te relaxen en te genieten van zon, zee en strand. Toen we er zaterdagmiddag toekwamen, was het eerst nog wat grijs en blijkbaar had het er de voorbije dagen wel wat geregend, maar de weergoden waren ons gunstig gestemd en het werd er met het uur zonniger en heter. Het was met momenten bakken en braden, puffen en zweten, maar eigenlijk hebben we het stiekem zo wel graag. ;)

Veel anders dan luieren hebben we eigenlijk niet gedaan. We hebben één voormiddag een island hopping tour gedaan: met een bootje naar een paar andere eilandjes in de buurt en naar een baai waar veel arenden rondcirkelen. Eens leuk voor de afwisseling, om het patroon strand, zee, zwembad eens effe te doorbreken...

Ons hotelletje, Temple Tree, was ook top (niet vlakbij het strand, maar die paar kilometertjes stappen konden we nog wel aan) en heeft mee bijgedragen tot een geslaagde rustpauze in het verlof.

Intussen zitten we dus in Kuala Lumpur (of kortweg KL, je weet wel, ze houden hier van afgekorte plaatsnamen) in het appartement van Marine, een Frans meisje dat we in het begin van onze reis in Kuching zijn tegengekomen. Best wel leuk om hier je 'eigen' appartement te hebben. De kuisploeg is hier ook bezig seh. Seffens weer een lekker propere flat! ;)

Bon, we zullen dadelijk KL eens gaan verkennen. Tot snel!

Het strand/de zee lijken hier soms wat scheef af te lopen, maar schijn bedriegt, hoor

Penang & George Town

Hoi iedereen, laatste dag/avond op het eiland Penang, dus weer even tijd voor een berichtje aan het thuisfront.

Net als Melaka staat ook George Town (de hoofdstad van het eiland Penang) op de Unesco-Werelderfgoedlijst en dat spelen ze hier ook wel graag uit.

Gisteren zijn we naar Penang Hill geweest, een heuvel van zo'n goeie 800 meter hoog hier net buiten de stad. Wij tussen keiveel lokale toeristen met het treintje mee naar boven, maar zo geweldig was het uitzicht toch niet en boven was het toch wel erg toeristisch (weliswaar vooral afgestemd op de locals, denk maar aan een dino-show, een uilenmuseum, een paintball-locatie, wat eetstalletjes, enz.). We hebben dat alles toch maar gelaten voor wat het was, even een kort wandelingetje gemaakt en dan maar weer terug naar beneden. Van aan de voet van de kabelbaan zijn we dan gewandeld naar de Kek Lok Si-tempel, de grootste boeddhistische tempel van ZO-Azië. Was nog wel ok om te zien, en inderdaad nogal mega :-)

Vandaag was het dan qua weer de slechtste dag totnogtoe: veel regen en heel de dag grijs. Allee, 't is hier dan nog altijd warm hoor (vandaag 29 graden, net iets meer dan in België blijkbaar), maar echt fijn is dat toch niet. Het koloniale aspect van de stad viel eigenlijk wat tegen: je hebt hier wel enkele mooie gebouwen, maar dat zijn slechts uitzonderingen tussen heel veel lelijke exemplaren. En de auto is hier toch nog veel meer dan bij ons koning: overal staan ze geparkeerd, ook tot vlak voor die mooie gebouwen, dus weg mooi uitzicht, en je moet heel hard opletten dat ze je niet van je sokken rijden. Even inhouden om iemand te laten oversteken? Nog nooit van gehoord precies...

Maar er is ook goed nieuws: doorheen de stad kom je ook 'street art' tegen, een combinatie van graffiti en straatmeubilair in het genre van wat Banksy doet, recent nog in New York. Populair bij locals én toeristen en leuk voor foto's waar we dan zelf ook nog eens opstaan...

En Penang is een van de beste plekken ter wereld om street food te eten, en komt bij dergelijke soort van verkiezingen of lijstjes steevast als topper uit de bus. We hebben hier inderdaad al wel heel lekker gegeten, en dan ook nog spotgoedkoop. Leuk! En seffens is het weeral zover seh, dan mogen we weer op pad om een nieuw eetplekje te kiezen, jeuj!

Morgenvroeg vertrekken we hier weer, dit keer met een soort van speedboot waarop blijkbaar bijna iedereen ziek wordt (de touristil zal van pas komen voor Annemie ;-) ) naar een ander eiland, Langkawi, in het noorden van het land om nog een drietal dagen wat te relaxen aan het strand. Hopelijk wil het weer dan wat mee...

Voila, jullie zijn weeral mee seh, wij gaan hier nog wat foto's zoeken voor bij dit bericht en dan maar weer gaan smullen.

Tot binnenkort!

T&A

Zicht vanop Penang Hill op Georgetown en de brug naar het vasteland

De Kek Lok Si tempel

De street art van de Litouwse Ernest Zacharevic

Doorheen de stad zijn ook 52 smeedijzeren karikaturen te vinden die wat vertellen over de straat of buurt. Hier bvb op de plek waar bekende schoenenontwerper Jimmy Choo zijn opleiding is gestart

Ook hier zijn veel trishaws te vinden... Weliswaar wat minder gepimpt dan die in Melaka (geen Musti's en Pink Panters hier)...

De straten van Little India zijn altijd kleur- en ook geurrijk

Schildering op de poort van een Chinese Boeddhistische tempel

Pinang Peranakan Mansion, een chique koloniaal huis

Eigenlijk een gewoon straatzicht...

Melaka

Hello, hier wij nog eens, dit keer vanuit Melaka in het zuiden van het Maleisische vasteland.

Het historische centrum van Melaka staat sinds 2008 op de Unesco werelderfgoed-lijst, en mocht dus zeker niet ontbreken op deze trip. De reden hiervoor zijn vooral de koloniale gebouwen die hier nog staan vanuit de tijd dat de Portugezen, de Nederlanders en de Britten hier in de 16de en 17de eeuw de baas speelden en Melaka een belangrijke handelsstad was. Er staan wel enkele mooie gebouwen, maar heel erg groot is het niet, dus op een hele dag hebben we het hier zo ongeveer wel gezien. Het centrum is best wel ok, maar ze moeten hier wel opletten dat ze de authenticiteit van de plek wel bewaren. En dan zijn die typische souvenirswinkeltjes van 38 in een dozijn en een Hard Rock Café (wat doet dat hier in godsnaam???) misschien niet echt het beste idee.

In alle geval, we hebben hier een dagje leuk rondgelopen, goed gegeten en twee cachekes gevonden, dus kunnen we morgen weer verdertrekken, dit keer onze langste resterende busreis: 7 uurtjes bussen tot in Penang/Georgetown in het noorden van het land. Een volgend bericht dus waarschijnlijk over enkele dagen van daaruit...

Groetjes

T&A

Kleurrijk geschilderde huizen langs de Melaka rivier

Op sommige plekken zie je dat de Nederlanders hier geweest zijn...

Gepimpte trishaws maken rondritjes met toeristen, terwijl er luide muziek uit hun boxen schalt

Christ Church werd gebouwd in 1753 om de 100-jarige bezetting van Melaka door de Nederlanders te herinneren

Singapore

Hoihoi,

De afgelopen tweeënhalve dag hebben we rondgelopen in Singapore. Weer iets helemaal anders, het voelde echt aan als een citytripje in het midden van een gewone vakantie.

In tegenstelling tot Bruneï, dat verbazend gewoon was en weinig verschilde van Maleisië, is Singapore wel een heel westerse en chique stad. We hadden nog nooit zoveel chique shoppingcentra bij elkaar gezien, met de ene winkel nog exclusiever en duurder dan de andere. En ook de shopping malls zelf zijn (vaak) superchic, met soms artificiële kanaaltjes waarop je dan met een gondel kunt rondvaren en altijd keipropere wc's (lekker handig). Aan de andere kant zijn er dan weer meer authentieke wijken zoals Little India, Chinatown en de wijk rond Arab Street. Een stad met veel gezichten!

Vooral 's avonds was de skyline van de stad toch wel knap.

We hebben hier ook lekker gegeten: zelfs 2 keer aan hetzelfde Indische eetstalletje (murtabak, een soort gevulde hartige pannenkoek, lekker! En een altijd goeie lassi, mmm), en een keertje Egyptisch-Libanees. Ons hotelletje dat we al op voorhand hadden vastgelegd, was weliswaar niet goedkoop, maar wel heel tof en fancy, de Wanderlust.

Na 2,5 dag en een 14-tal cachekes later, hadden we het wel gezien, dus hebben we tegen de middag een bus genomen naar Melaka in Maleisië, van waaruit we dit berichtje konden opladen.

Echt superveel is er hier precies niet te zien, maar dat ontdekken we morgen wel verder...

Tot binnenkort en bedankt alvast voor de vele berichtjes vanuit België!

Groetjes

T&A

De Sultan Mosque in de Arabische wijk

Schildering op een deur van de Thian Hock Keng tempel in Chinatown

De chique shopping mall van Marina Bay Sands: als je goed kijkt, kan je een bootje zien varen. Grappig detail: ze verkopen hier nu de wintercollecties van alle chique merken, ook al is het 30 graden...

Detail van de Sri Veeramakaliamman tempel in Little India

Lekkere murtabak en prata, vergezeld van een lassi en sugar cane juice, aan de food stalls van Tekka Market, Little India

Singapore by night: de Flyer (reuzenrad),  het Art Science Museum (in de vorm van een bloem) en het mega Marina Bay Sands Hotel (3 torens met een surfplank bovenop)

Diezelfde surfplank, maar dan tijdens de lichtshow 's avonds

Financial District by night

Sungai Kinabatangan

Hello,

Aangekomen in Bilit moeten we nog zo'n 600 traptredes naar boven om The Last Frontier Resort te bereiken. We nemen maar een deeltje van onze bagage mee naar boven, de rest laten we aan de voet van de heuvel achter in een locker.

Boven aangekomen mogen we meteen aan tafel voor de lunch: een spaghetti bolognaise! Eens iets helemaal anders dan de gewoonlijke rijst, mie of noedels; dat smaakt!

Om 16u gaan we de rivier op om wildlife te gaan spotten, samen met de Amerikaanse Kevin en Laurie, en ook met Anna, een Britse die op onderzoek uit is voor de Rough Guide, een reisgids die wij hier ook bij hebben. Al gauw zien we enkele orang oetans (deze keer dus wel in het wild, jeuj), wat neusapen, een monitor lizard, sjieke hornbills, makaken, een ijsvogeltje, ... Heel leuk! We zijn wel niet de enigen die in een bootje de rivier afvaren. In één van de andere bootjes komen we onze Hollandse bergvrienden, Dominique en Hans, opnieuw tegen.

Wanneer het donker wordt (tegenwoordig al rond half zeven) keren we terug naar de lodge voor een weeral smakelijk avondmaal. We praten daarna nog wat na met Vlaamse eigenaar Gert om rond half twaalf onder de wol te kruipen.

De volgende dag doen we eerst een jungle trek (een sjiek woord om te zeggen dat we gewoon een wandelingetje maken in het secundaire regenwoud rond de lodge). We hebben af en toe wel een mooi zicht op de lager gelegen rivier en bossen, maar beestjes spotten zit er deze keer niet in.

's Namiddags gaan we weer de rivier op in ons bootje, en mede op vraag van Tom, varen we dit keer een heel stuk verder in de hoop de zeldzame "pygmee elephants" te spotten. We zijn nog geen tien minuten weg of de lucht begint al aardig donker te kleuren, en even later gaan de hemelsluizen open en begint het echt te stortregenen, zo erg zelfs dat in combinatie met de snelheid van de boot de regen gewoon pijn doet, auch! De regen blijft jammer genoeg naar beneden gutsen, zodat we helemaal niks zien, hoewel we toch zo'n 45 kilometer de rivier afvaren. We besluiten dan maar terug te draaien en stilletjes aan begint het wat minder te regenen, om even later zelfs helemaal te stoppen. En dan gebeurt het: onze bootman slaakt enkele echte vreugdekreetjes en dan zien we ze ook: vlak aan de oever van de rivier doen een zevental olifanten, waaronder ook enkele kleintjes, zich tegoed aan het groene gras en riet. Omdat we de eerste zijn om ze te spotten, kunnen we op het gemakje onze boot tot vlak voor de dieren leggen, zonder andere pottenkijkers. Ik schat dat er nauwelijks een drietal meter zit tussen ons en deze reuzen (ondanks hun pygmeeën-status), echt super. Het enige nadeel is wel dat ons fototoestel door de zondvloed nat geworden is en het helemaal begeven heeft. We zijn dus wel iets teveel bezig met het proberen droog krijgen van ons toestel om er vollen bak te kunnen van genieten, jammer... En het toestel krijgen we uiteindelijk toch niet aan de praat, teveel water :-( Gelukkig hebben we wel ons oud fototoestel bij en is dat wel droog gebleven, en kan Tom daar dan toch nog enkele plaatjes mee schieten. 

Na de olifanten zetten we terug koers naar de lodge en het is al lang donker voor we hier aankomen, verwelkomd met een nieuwe stevige bui, zodat we echt doorweekt op de kamer aankomen. Gelukkig krijgen we even later alweer heerlijk eten voorgeschoteld door Gert en zijn team, dat smaakt! 's Avonds gebruiken we nog de haardroger die er hangt om ons fototoestel te proberen redden. Er is enige beterschap, al blijft er wel veel water en condens zitten in de lens, misschien toch maar een nieuw kopen in Singapore over enkele dagen?

De volgende dag zit ons verblijf op de Kinabatangan-rivier er weeral op en brengt Gert ons terug naar Sandakan. We bezoeken daar eerst het Sandakan War Memorial, een oud krijgsgevangenen-kamp waar de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog enkele duizenden Australiërs en Britten hebben doen creperen, en nemen daarna onze zesde binnenlandse vlucht (60 euro voor ons tweeën) naar Kota Kinabalu waar we nog een dagje rondlopen vooraleer we naar Singapore vliegen.

En daar zitten we dus als we deze berichtjes uploaden, binnen een dag of twee waarschijnlijk meer nieuws vanuit Singapore...

Tot dan!

O ja, trouwens, ons fototoestel lijkt deugd te hebben gehad van het zonnetje en lijkt nu weer zo goed als de oude. Joepie!

Een 'bearded pig' komt eens loeren vlakbij de eetplaats van de lodge

Neusapen blijven leuk om te zien!

Een kleurrijk ijsvogeltje

Een monitor lizard van ongeveer twee meter lang rust uit op een boomstam

De Rhinoceros hornbill, een supermooie vogel!

Vijf neusapen op een rij, klaar om de nacht in te gaan

We zijn er drijfnat voor moeten worden, maar dan toch gevonden, oef: de pygmee elephants

Sepilok

Hé,

We komen maandag om 17u aan in Sepilok. We moeten nog een goeie twee km wandelen naar onze verblijfplaats-voor-één-nacht, maar al gauw worden we achterna gezeten door een semi-taxi die 'geheel toevallig' aan de overkant van de baan stond te wachten. Blijkbaar maken sommigen er hun bezigheid van om busreizigers die aan dit kruispunt afstappen een betalende lift aan te bieden. Na afpingelen worden we voor 6 Ringit (zo'n 1,5 euro) meegevoerd naar onze lodge Paganakan Dii. Het blijkt een leuke plek te zijn, waar we een kamer hebben met een badkamer die eigenlijk in openlucht is. Fijn!

De volgende dag is het weer tijd om orang oetans te gaan kijken. Ook deze keer weer in het semi-wild, want het gaat om een rehabilitatiecentrum waar deze apen opgevangen worden, om ze nadien - indien haalbaar - terug in het wild uit te zetten.

Om negen uur vertrekt ons minibusje naar de orang oetans. Jammer genoeg hebben we deze keer eens geen geluk met het weer: het regent al de ganse ochtend pijpenstelen en het ziet er niet naar uit dat het snel zal ophouden. Bon, anderzijds hebben we dan weer geluk dat toch een aantal orang oetans komen opdagen wanneer wij er zijn. Het blijven toch wel grave beestjes.

Om half één 's middags worden we door Gert opgehaald aan onze lodge. Gert is de Belgische eigenaar van The Last Frontier Resort in Bilit, aan de Kinabatangan rivier, en we hebben bij hem een slaapplaats geboekt voor de komende twee nachten. Vanuit Sepilok is het nog twee uur rijden eer we aankomen op onze nieuwe verblijfplek. Samen met ons zit er nog een Amerikaans koppel van achter in de 50, Kevin en Laurie, in de auto. Met hen zullen we de komende dagen aan de Kinabatangan rivier dus doorbrengen.

Meer over de spannende Kinabatangan-avonturen in het volgende bericht!

Bye!

Een kleine orang oetan op het voederplatform, waar ze dagelijks om 10u en om 15u bananen voorgeschoteld krijgen

Je zou oerang oetans toch wel vrij lenig kunnen noemen...

Een lenige mama-oerang oetan met haar kleintje

Take-over van het voederplatform door makaken

Een orang oetan-bolletje in de regen

Een makaak met grappige bungelbenen