Nikko en Tokyo

Woensdagavond zijn we iets voor achten 's avonds gearriveerd in ons hotel in Tokyo en hebben we nog even de tijd genomen om even een toertje in de buurt van het hotel te maken, en iets te gaan eten. Donderdag stond de wekker voor de verandering (not!) weer eens vroeg omdat die dag de laatste dag is dat onze railpasses geldig zijn, en we ze dus nog eens goed willen laten renderen. We hebben nog maar eens een shinkansen-ritje gepland richting Nikko (eigenlijk Utsonomiya, de grootste stad in de buurt om precies te zijn, het laatste stuk was met een lokale trein) om daar vandaag de vele tempels in deze oude hoofdstad te gaan bekijken. In tegenstelling tot de meeste andere tempels in Japan, zijn de tempels in Nikko weelderig gekleurd en voorzien van het nodige bladgoud. Best wel mooi, al hebben we het op zo'n 3 uur tijd wel allemaal gezien. 's Middags eten we lekkere yakitori (gegrild kippenvlees met sojasaus op een stokje, mmm)! Tegen iets voor vieren zijn we terug in Tokyo, en sporen we meteen door naar een van de hoogste wolkenkrabbers in het westen van de stad: de Tokyo Metropolitan Government Building (ons hotel is in het oosten), waar we gratis naar de bovenste verdiepingen mogen, jeuj. Daarna stappen we ook nog af in Shibuya, het hippere jongere gedeelte van de stad waar zich een afschuwelijk druk en daarom berucht kruispunt bevindt: Shibuya Crossing. Elke keer het licht hier op groen springt (tegelijkertijd in alle richtingen: “horizontaal”, “verticaal”, maar ook “diagonaal”) steken er hier letterlijk honderden mensen tegelijk de straat over, en verspreiden ze zich echt als mieren over de omgeving, niet te doen!
Vrijdag doen we een grote wandeling in het noordwestelijke deel van de stad en drijven we ons aantal gevonden caches nog wat verder op (bijna 50 al, jippie). We wandelen langs tempels, hoge buildings en parken, allemaal wel ok, maar op het eerste zicht vinden we Tokyo toch wat karakter missen. Dat is misschien ook wel logisch: ook Tokyo is in de tweede wereldoorlog heel zwaar gebombardeerd geweest, dus veel dat van daarvoor dateert staat er niet meer recht. Maar toch: het is hier wel ongelofelijk druk, maar qua gevoel van wereldstad staat New York en ook wel Parijs toch nog wel een of enkele trapjes hoger.
Zaterdag lopen we eerst langs Tsukiji fish market, de grootste vis- en zeevruchtenmarkt ter wereld. Vroeger kon je hier als toerist (als je om 4u30 ter plekke was) ook de veiling van de grote tonijnen meemaken. Dat is nu jammer genoeg sinds kort niet meer toegelaten (de toeristen zouden teveel in de weg gelopen hebben en de vissen hebben aangeraakt en zo), maar het bespaart ons wel nog een keertje supervroeg opstaan. Wanneer we rond 10u30 ter plaatse zijn, is de markt nog wel open, maar zijn de grootste vissen al lang verkocht. We lopen even door de gigantische markt, en in tegenstelling tot wat eigenlijk de bedoeling was, vinden we het nog wat vroeg om al sushi te gaan eten, en gaan we opnieuw naar Shibuya (met het drukke kruispunt) waar ook vele grote warenhuizen zijn en gaan we enkele uurtjes shoppen, o.a. bij Tokyu Hands, waar je echt alles kan kopen. We zijn hier toch enkele uurtjes zoet en gaan intussen nog eens een keertje pizza- en spaghetti-buffet eten bij Shakeys (waar we ook in Osaka al eens (net iets teveel) waren gaan eten), maar deze keer doen we het wat rustiger aan. 's Avonds lopen we via het futuristische Tokyo International Forum en de wijk Ginza (bekend om zijn chique winkels en neon-verlichte straten) terug naar huis.
Zondag bezoeken we eerst het grote groene gedeelte in het centrum van de stad dat gevormd wordt door het keizerlijk paleis en de omliggende tuinen (waarvan er slechts een klein deel toegankelijk zijn voor het publiek). Zo geweldig mooi zijn deze tuinen niet (ofwel zijn we al te veel verwend geweest op andere plaatsen), en ook een naburig park kan ons maar matig boeien. Daarna nemen we de metro naar het Yoyogi-park, een park waar echt geleefd wordt (spelende families, straatartiesten, ...) maar dat ook bekend is voor de opvallende figuren die er rondlopen (zoals de “gothic girls”, de Japanse Elvissen (of zijn het John Travolta's?). Nu lopen er in heel Tokyo en bij uitbreiding in heel Japan al wel veel wacko's rond, maar vooral de gothic girls springen er toch nog wel uit. Het is onmogelijk voor te stellen dat die meisjes eerder die dag aan de eettafel thuis zeiden dat ze een namiddagje naar buiten gingen en dat hun ouders goedkeurend toekeken toen ze de ouderlijke deur achter zich dichttrokken. En zo lopen er niet 2 maar vele tien- of misschien wel honderdtallen rond (er was blijkbaar een of ander groot concert gepland later die dag). Wel grappig om ze zo rond te zien lopen... 's Avonds eten we in de wijk Roppongi bij Gonpachi, een restaurant dat dienst gedaan heeft als decor voor een deel van de Kill Bill-films van Quentin Tarantino. Voor de liefhebbers vind je hieronder enkele scenes die zich hier afspelen. Bij ons ging het er iets vriendelijker aan toe ;-) We eten voor een keertje heel uitgebreid: een heerlijk 6-gangen-menu met alles erop en eraan, lekker!

Op onze laatste dag van de reis hebben we nog eens duchtig gebruik gemaakt van een metro-dagticket om de stad rond te sjezen. We startten bij een wijk in noorden van de stad met allemaal kleine straatjes waar veel buitenlanders (vooral Fransen) wonen. Daarna zijn we nog eens naar boven geweest op een van de hoge wolkenkrabbers om de stad ook bij daglicht nog eens van bovenuit te aanschouwen. 's Middags zijn we dan nog eens teruggekeerd naar de vismarkt om te doen wat we vorige keer niet gedaan hebben: heel lekkere en superverse sushi gaan eten, mmm! Als afsluiter zijn we dan nog eens terug naar Ginza getrokken, de neon-verlichte wijk om nog wat te shoppen, en daarna terug naar het hotel om dit laatste blogberichtje vanuit Japan af te ronden, en onze rugzakken opnieuw in te laden.
Morgenvroeg vertrekken we weer richting Belgische winterkou, en kunnen we beginnen aftellen naar de kerstdagen en onze verhuis.
Bedankt voor jullie vele reacties, altijd fijn om die te horen onderweg, en tot binnenkort!
groetjes
T&A


Rijkelijk versierde tempel in Nikko


Overheerlijke Belgische wafels zijn hier in trek!


Verse visjes kijken je aan op de Tsukiji vismarkt


De drukke Shibuya crossing


Het moderne Tokyo International forum in de wijk Ginza


Het keizerlijke paleis


Zijn het Elvissen of John Travolta's?


Enkele "gothic girls" in Yoyogi park


De "Eiffeltoren" van Tokyo: zoek de zeven verschillen met de echte


Restaurant Gonpachi: zoek de zeven verschillen tov de filmpjes en zoek Tom op de foto

Koyasan & Nara

Weeral de wekker om 6u15 vandaag, want we nemen eerst de trein (een dik uur) naar Nara, waar we onze grote rugzakken droppen in de plaatselijke Toyoko Inn, en daarna meteen doorreizen naar Koyasan (verschillende treinen, een kabelbaan en een bus, alles samen zo'n dikke 3 uur onderweg). Koyasan is een belangrijk boeddhistisch centrum waar naast enkele belangrijke tempels ook een nogal surreëel aandoend kerkhof te vinden is tussen hoge cederbomen van vele honderden jaren oud. We waren eigenlijk eerst van plan om hier te overnachten in een tempel, maar ondanks ons toch wel strakke reistempo hebben we hiervoor helaas geen tijd meer. We lopen enkele uren rond in het dorp om het kerkhof en enkele tempels te bekijken, maar eigenlijk vinden we er niet zo superveel aan. Zouden we onderhand wat verzadigd kunnen raken van al dat tempelgeweld hier? Daarom vinden we het uiteindelijk niet zo erg dat we rond 17u30 al opnieuw moeten vertrekken richting onze slaapplaats Nara (opnieuw 3 uur onderweg), waar we toch wel lichtjes vermoeid toekomen, maar eerst nog een lekkere curry-schotel eten vooraleer we in ons bedje kruipen.
Woensdag ligt er na mijn ochtenddouche een verjaardagskaart van Annemie op mijn hoofdkussen, leuk! We zijn weeral vroeg op pad (reizen is afzien) want we willen vandaag Nara bezoeken, de eerste permanente hoofdstad van Japan (gedurende zo'n 75 jaar ergens in de 8ste eeuw). Op het programma staan, je raadt het al: tempels! Deze exemplaren vallen wel mee, en wat ook wel leuk is, zijn de halftamme bambi's die hier vrij rondlopen doorheen het deel van de stad waar de meeste tempels zich bevinden. Tegen 1 uur 's middags hebben we het hier zowat gezien, en gaan we lekker lunchen in een lokaal restaurantje van een of andere Japanse popster. Nadien gaan we onze grote bagage opnieuw ophalen in het hotel, en springen we alweer op de trein, want we moeten vandaag nog in Tokyo zien te geraken, zo'n 350 kilometer verder. Tegen iets over 19u zijn we ter plaatse en zoeken we onze volgende Toyoko Inn op (we zijn echt fans aan het worden :-) ).
Wat we in Tokyo allemaal beleefd hebben, zullen we jullie volgende keer meegeven.
Groetjes
T&A


Danjogaran Saito, een pagode in het Garan tempelcomplex, Koyasan


Met mos bedekte lantaarns en gedenkstenen in de Okunoin-begraafplaats in Koyasan


De geplaveide weg van de Okunoin-begraafplaats, omringd door hoge oude ceders en duizenden graven


Tuin rondom de tempel Tōdai-ji, Nara


De Daibutsu-den hall bij de Tōdai-ji tempel in Nara, waarin een bekend reusachtig Boeddha-beeld ondergebracht is


Boeddhistische priesters bij de Kasuga Taisha tempel in Nara


Het voorste en achterste van de razendsnelle Shinkansen-trein

Kyoto deel 2

Na onze lange treinrit van zaterdag namen we opnieuw onze intrek in de Ryokan Yuhara bij de vriendelijke oude vrouw en haar (soms wat overdreven vriendelijke) zoon. Ze waren blij ons terug te zien, en wij waren content dat we opnieuw een bed vonden in Kyoto. Omdat het nog maar een uur of drie in de namiddag was, dropten we snel onze bagage op de kamer (dezelfde als bij onze vorige doortocht), en profiteerden we nog wat van het goeie weer door enkele tempels in de buurt van ons hotelletje te bezoeken. Hoewel ze op de Unesco-werelderfgoed-lijst stonden, vonden we het gene vette, misschien hadden we al genoeg tempels gezien op deze reis...
's Avonds aten we ons rond van een lekker oosters buffet in een van de vele tientallen restaurantjes in het mooie stationsgebouw (is veel beter dan het klinkt), en op weg naar huis merkten we dat we er allebei iets te enthousiast waren ingevlogen, want we mochten elkaar niet aan het lachen brengen of het deed zeer :-)
Op zondag bezochten we eerst het prachtige Nijo-kasteel waar we alweer van het zonnetje konden genieten. Vooral de “nightingale floors” (houten vloeren die als het ware zingen wanneer je erover stapt en die de aanwezige samurai-krijgers moesten waarschuwen wanneer er iemand probeerde binnen te dringen) en de mooie tuin vonden we wel leuk. Daarna lieten we onze railpass opnieuw renderen door naar de andere kant van de stad te sporen om een tempel-complex (alweer) te gaan bezoeken dat deze periode van het jaar heel populair zou zijn vanwege de mooie herfstkleuren van de bomen daar. En dat er veel volk zou zijn, was absoluut niet gelogen: een massa volk, niet te doen. 't Was natuurlijk weer zondag, en ze waren weeral met z'n allen op pad... De tempel zelf was weeral niet zo ne vette, maar we hebben het toch maar weeral gezien.
Omdat we (op 1 wijk na die we voor morgen gingen houden) in Kyoto ons lijstje bijna hadden afgewerkt, besloten we om even een mini-citytripje te maken naar Osaka, een stadje van zo'n 2,5 miljoen inwoners dat je met de shinkansen op slechts 15 minuutjes kan bereiken. Osaka is echt wel een heel moderne stad (als industrieel centrum in de tweede wereldoorlog ook weer grotendeels platgebombardeerd). We liepen eerst langs het (gereconstrueerde) kasteel van Osaka, waarnaast een groot park ligt. Daarna was het tijd voor de 2 top-attracties van de stad: eerst naar de top van de 173-meter-hoge Umeda Sky Building, die volgens de Lonely Planet niet voor mensen met hoogtevrees bedoeld was, maar het ging verbazend goed voor Tom (die dus echt wel een rare vorm ervan heeft). En daarna naar Dotombori, het moderne hart van de stad vol neonverlichting en veel would-be-Amerikaanse hiphoppers op straat. We eten nog eens een all-you-can-eat-buffetje (deze keer een westers, met pizza, spaghetti, slaatjes, enz.): lekker, al kunnen we er spijtig genoeg niet het maximum uithalen omdat we niet zoveel tijd hebben. We lopen daarna nog eens door de neon-verlichte straten, en sporen terug naar Kyoto.
Maandag doen we de laatste wijk van Kyoto aan waar we nog niet geweest waren: Arashiyama, waar we eerst door het “bamboo forest” lopen, maar meer dan enkele bamboebomen naast elkaar stelt het niet voor. Een nabijgelegen villa van een intussen overleden acteur is wel meer de moeite, net als de tempel met de mooie zen-tuin die we erna bezoeken. Hoewel het vandaag maandag is, is het superdruk met Japanse toeristen in deze buitenwijk. Al een geluk dat we hier gisteren niet gepasseerd zijn, want dan moet het echt verschrikkelijk zijn geweest. Na een tochtje door het plaatselijke park, geeft de GPS weer een wandelpad aan dat ons zou toelaten om via een alternatieve route door het woud onze volgende tempel-bestemming te bereiken. We besluiten het erop te wagen, maar net als vorige keer in Kyoto stuurt hij ons weer letterlijk en figuurlijk het bos in. Na een halfuurtje klauteren over een supersteil pad dat die naam eigenlijk niet waard is, komen we mits over een laatste haag springen terecht in een mooi parkje. We nemen aan dat dit de mooi aangelegde tuin is van een of andere tempel (normale entree daar 3 euro, maar wij dus gratis binnen), al is het er op het eerste zicht wel erg rustig. Wanneer enkele tuinvrouwen ons even later in het oog krijgen maken ze ons echter duidelijk dat dit geen openbare tuin is, maar dat we ons op het domein van een of andere rijke stinkerd bevinden, en wijzen ze ons vriendelijk de weg naar buiten. Na het bezoek aan de tempel die we eigenlijk zochten, houden we het in deze wijk voor bekeken, en sporen we nog even terug naar de geisha-wijk waar we nog even door de straten lopen en nog 1 geisha en 1 maiko (leerling-geisha) tegen het lijf lopen. Daarna is het opnieuw bed-tijd want morgen volgt weer een drukke dag...
O ja, bedankt voor de vele verjaardagswensen die ik ondertussen al mocht ontvangen, heel fijn!!!


Nijō Castle, Kyoto


Het kasteel van Osaka


De neon-verlichte straten van Osaka


Het "Bamboo Forest" in Arashiyama


Ōkōchi Sansō, de prachtig gelegen villa van acteur Denjirō Ōkōchi


De zen-tuin bij de Tenryū-ji tempel in Arashiyama


De Nishiki markt in Kyoto, waar allerlei vreemde etenswaren te vinden zijn


Shimbashi-dori, een van de mooiste straten in Gion, Kyoto