Granada, de laatste dagen...

Hoi iedereen!
Hier het laatste berichtje voor deze reis, want morgenvroeg stappen we de vlieger weer op richting Zaventem!
Op tweede Kerstdag hadden we pech en geluk toen we de vulkaan Mombacho gingen verkennen: we waren al vroeg ter plekke en zoals gevreesd hingen er veel wolken rond de top van Mombacho (1350m). We besloten om daar boven dan maar een korte wandeling op onszelf te maken, in de hoop dat het weer daarna zou keren. Anderhalf uur later was de situatie jammer genoeg nog steeds hetzelfde: veel wolken, dus geen prachtig uitzicht... Wij dus maar terug met de 4x4-truck naar beneden, want zonder zicht valt er niet veel te beleven daarboven.
Op weg naar een dorpje in de buurt, zagen we dat plots de wolken rondom Mombacho verdwenen waren en besloten we - ondanks dat we geen ticketje meer hadden - om toch maar rechtsomkeer te maken en terug te stappen naar de vulkaan, hopend dat iemand van het personeel ons zou herkennen en we opnieuw naar boven zouden mogen zonder nog eens te moeten betalen. Gelukkig werden we al voor de ingang van het park opgepikt door de chauffeur die ons even daarvoor naar beneden had gebracht. De man was zo vriendelijk om uit te leggen aan zijn collega dat we al van boven kwamen en nog een keertje de berg op wilden (zonder ticketje). Gelukt! Joepie, want deze keer zag het er heel wat beter uit daarboven! We hebben nog een wandeling gedaan (langer dan de vorige) en af en toe weken de wolken om ons een blik te gunnen op het adembenemende landschap beneden. Toch nog de moeite geweest dus!
Gisteren zijn we met het uitstekend werkende vervoer naar enkele van de Pueblos Blancos gegaan, een paar kleine koloniale dorpjes tussen Masaya en Granada. Vanuit twee van deze dorpjes hadden we een heel mooi uitzicht op de laguna de Apoyo, een enorm groot hemelsblauw kratermeer.
Vandaag is het een luie laatste dag van onze reis en dus ook het laatste berichtje vanuit een toch wel zonnig Nicaragua!
We proberen de komende week nog wel wat foto's op de blog te zetten, dus kom zeker volgende week nog eens kijken!
¡Adios!
Annemie y Tom

Léon, Masaya en Granada

¡Feliz Navidad!
Een zalig Kerstfeest allemaal vanuit een regenachtig (nog maar eens) Granada...
We hebben er wel een zeer leuke tweedaagse vulkaan-trip opzitten vanuit Léon. Het weer was prachtig en het zicht adembenemend.
We hebben eerst vulkaan Cerro Negro, een van de jongste vulkanen ter wereld, beklommen. Een gitzwarte hoop lava van meer dan 600m hoog met bovenaan ook witgele vulkanisch spul dat lekker stinkt. Daarna ging het via Las Pilas naar de vulkaan El Hoyo, waar we helemaal bovenaan hebben gekampeerd met zicht op het Lago de Managua en vulkaan Momotombo. De tweede dag daalden we af naar laguna Asososca voor een verkwikkende zwempartij in een groot kratermeer. De beentjes waren achteraf wel moe, maar het was het absoluut wel waard!
De dag nadien hebben we een rustdag genomen aan het strand van Las Peñitas, een half uurtje bussen vanuit Léon.
Dinsdag zijn we naar Granada gekomen, waar we na wat afpingelen onze intrek genomen hebben in Casa San Martin. ´s Namiddags hebben we de stad wat verkend en gisteren hebben we de hele dag in en rond Masaya doorgebracht. In de voormiddag hebben we de stad bezocht, in de namiddag hebben we de volgende vulkaan bezocht.
Vandaag met Kerst is alles hier zowat gesloten, dus zijn we maar richting het meer van Nicaragua gewandeld waar ook zowat half de stad vertoefde, spelend en spetterend in het water. Nochtans vonden wij het daar niet echt gezellig en bovenal heel vuil en druk, zodat we het al snel voor bekeken hielden, zeker toen het nog maar eens begon te regenen.
Morgen zijn we van plan (als het weer nog eens even wil meezitten) naar vulkaan Mombacho te gaan. Duimen dus...
Vele Kerstgroeten,
Annemie en Tom

Matagalpa

Dag allemaal!
We zitten ondertussen in een van de vele cyber-cafés in Léon, even lekker binnen met de airco aan :-) Want deze keer zitten we niet meer in de regen, maar kunnen we genieten van een stralende zon, joepie!!!
Op onze tweedaagse trip naar Peñas Blancas hebben we nog wel wat regen te verduren gekregen, zodat deze wandeltocht een matig succes was. Het miezerige weer van vooral de eerste dag zorgde ervoor dat de plaatselijke fauna zich redelijk goed verstopt wist te houden. Spijtig! De tweede dag was wat zonniger, zodat we toch wat vogeltjes, vlinders en spinnen hebben kunnen spotten.
De dag nadien zijn we ´s morgens vroeg onder een bewolkte hemel naar Léon vertrokken en onderweg klaarde het helemaal op. Toen we in Léon aankwamen (8u30) was het al aardig warm; hier moesten we dus wezen voor dat lekkere weertje! Hopelijk vanaf nu niets dan zon!
Na wat zoeken hebben we hier een leuk hotelletje (met blijkbaar een lelijke website) gevonden: La Casa Léonesa. Ondertussen hebben we de stad verkend en een trip gepland voor de komende twee dagen: morgen om 4u (´s morgens!!!) vertrekken we om de vulkanen Cerro Negro en El Hoyo te beklimmen. Benieuwd wat dat weer zal brengen...
Veel groetjes,
Annemie en Tom

Rio San Juan

¡Hola!
Hier zijn we weer. Na het laatste bericht hebben we dus de ferry genomen van Isla de Ometepe naar San Carlos in het ZO. Het was wel een belevenis: een 11-uur-durende nachtelijke boottocht, zodat we niet echt van het landschap konden genieten. We hadden ticketjes eerste klasse gekocht, en toen we aan boord gingen, dachten we dat het nog wel ok zou zijn, want er hingen een aantal hangmatjes op het dek. We hadden nog net een lege kunnen bemachtigen... Enkele tellen later bleek al dat de hangmat al een eigenaar had, die dit stukje textiel zelf mee aan boord had gebracht en opgehangen.
Er zat dus niets anders op dan ons op het dek te leggen, maar erg comfortabel is dat toch niet, zo'n metalen dek zonder matras of zo. Zeker niet toen het nog eens begon te regenen ook... Ondertussen waren het beperkt aantal bankjes binnen ook allemaal ingenomen door slapende mensen. Soit, een echt verkwikkende nachtrust was het niet ;-)
In San Carlos toegekomen, konden we een half uurtje later meteen de volgende boot op die ons twee uur stroomafwaarts langs de Rio San Juan naar El Castillo voerde. Dit is een klein dorpje zonder auto's dat hoofdzakelijk leeft van landbouw en visvangst (en de enkele toeristen die hier passeren).
Dit is een van de natste regio's van Nicaragua, en dit kunnen we spijtig genoeg bevestigen: op de 2,5 dagen die we hier verbleven, hebben we tussen de buien door slechts heel af en toe de zon zien verschijnen. Aan onze kleur moeten we dus nog wel wat werken!
Tijdens ons verblijf in El Castillo hebben we weer een nieuw Belgisch (lees: Antwerps) koppel leren kennen, die net als bijna iedereen hier gedurende langere tijd (lees: minstens enkele maanden) reizen. Maar Dave en Line spannen wel de kroon en zijn al 16 maanden onderweg! Het waren wel twee gezellige dagen: een beetje wandelen, vogels spotten en vooral relaxen en terrasjes doen in een slaperig stadje.
Afgelopen nacht hebben we onze volgende beproeving doorstaan: om 14u vertrokken voor een 3-uur-durende bootreis terug naar San Carlos. Dan de nachtbus (die in niets verschilt van de oude Amerikaanse schoolbussen die je wel kent van The Simpsons) op richting hoofdstad, een 10-uur-durende busrit over de slechtste wegen ooit en een overvolle bus waar gedurende bijna de ganse rit tientallen mensen moesten rechtstaan (lekker gezellig warm). Alsof dat nog niet heroisch genoeg was, ontsnapte Tom maar op het nippertje toen een medereizigster besloot haar vorige maaltijd te deponeren aan de andere kant van het gangpad. Het had dus nog wel erger gekund ;-)
Eens aangekomen in Managua (om half vier 's morgens), hadden we onmiddellijk aansluiting met de volgende Simpsons-bus richting Matagalpa, in het heuvelachtige centrum van Nicaragua, waar we om 6u30 toekwamen.
Eens een hotelletje gevonden, hebben we toch nog even een dutje gedaan. Gelukkig schijnt het zonnetje hier weer wat vaker.
Voor de twee komende dagen hebben we een trektocht vastgelegd naar Peñas Blancas, een zogenaamd "cloud forest" op 2 uurtjes rijden hier vandaan. Hopelijk werkt het zonnetje de komende dagen weer mee!
Hasta luego!
Annemie en Tom

Isla de Ometepe

Hallo iedereen!
Hier zijn we nog eens... Deze keer vanop het Isla de Ometepe, het grootste eiland ter wereld in een zoetwatermeer. We hebben hier nu drie nachtjes geslapen en ondertussen onze eerste vulkaan beklommen.
Slapen deden we in de Finca El Zopilote, een ecologische en organische boerderij, waar ook de "sigaretten" van de meeste andere gasten nogal organisch van aard waren ;-)
Het was een redelijk alternatieve bedoening, maar iedereen was wel vriendelijk. We sliepen in een soort hut (nog het sjiekste van alle slaapplaatsen op de boerderij, want je kon ook een simpele hangmat treffen...). De "Japanse douches" waren gewoon wat hogere kraantjes tussen strategisch geplaatste hoge planten. Ook het toilet was organisch (vanzelfsprekend) en vannacht hebben we gemerkt dat er nog een gast sliep in onze hut, en wat voor een: de matador de caballos, een redelijk harige, keigrote spin, waarvan Tom overtuigd was dat het een tarantula was. Gezellig! We werkten ze buiten met een bezem via een kier onder de deur, maar ze kwam onmiddellijk via een spleet tussen het dak en de muur terug binnengetrippeld. Handig, zo'n niet-afsluitbare hut in de jungle. Vanmorgen zat ze gezellig in een hoekje bij onze schoenen... Soit, ze zou niet gevaarlijk zijn voor mensen, wel voor paarden (hoorden we vanmorgen), vandaar de naam. We hebben dus deze nacht niet geweldig goed geslapen, maar het wel overleefd ;-)
Eergisteren hebben we de vulkaan "Maderas" beklommen (1371m, vertrekkende vanaf ongeveer 70m). Spijtig genoeg zaten we al heel snel in de mist en de wolken, en was de hele trip een natte bedoening. We konden op de top dus ook maar een klein stukje van het kratermeer zien. Jammer!
Gisteren gewoon een dagje gerelaxed op de "finca" (boerderij), kleren gewassen, boekje gelezen, ...
Vanmorgen namen we afscheid van Veerle en Steven, en de bus naar Altagracia, een ander dorpje op het eiland, waar we nu wachten op een ferry naar San Carlos, in het ZO van het land, nabij de grens met Costa Rica. Weer een nachtje van weinig slaap, want de boot vertrekt vanavond rond 18u en de tocht (een Odyssee volgens onze footprint reisgids, dat belooft) zal zo'n 11uren duren.
Vanuit San Carlos plannen we morgenvroeg meteen de boot te nemen over de Rio San Juan, tot in El Castillo, waar we hopelijk goed zullen toekomen en overnachten. Van daaruit meer nieuws!
Tot binnenkort!
Annemie en Tom

San Juan del Sur

Dag allemaal,
We hebben net onze pizza op en hebben een iets snellere pc gevonden dan vorige keer (gelukkig maar!) om de blog aan te vullen en jullie reacties te lezen (joepie).
Ondertussen zijn we in San Juan del Sur (aan de kust in het ZW) aanbeland, waar we nu net de tweede dag er op hebben zitten. Gisteren hebben we overdag het stadje en het strandje hier wat verkend. ´s Avonds om 19u zijn we naar het La Flor-reservaat geweest om te kijken hoe zeeschildpadden aan land komen om hun eitjes (een 100-tal!) te leggen en in te graven in het zand. We zagen er een 30-tal, de moeite! We hebben ook een kleintje boven zien komen uit het zand en z´n weg zien zoeken naar zee. Heel schattig!
Vandaag werden we om half vijf gewekt door de haan, maar we zijn daarna toch nog even ingedut. Om 10u vanmorgen vertrokken we naar een ander strandje in de buurt, waar Tom zijn eerste surfpogingen heeft ondernomen.
Morgen vertrekken we vanuit San Juan del Sur naar het Isla de Ometepe, een eiland in een meer, met twee grote vulkanen (die ze in het tv-programma ´voorbij de grens´ ook beklommen hebben).
Sinds twee dagen reizen we zo´n beetje samen met twee andere Antwerpenaren (Veerle en Steven), wel gezellig. Waarschijnlijk zullen we de komende dagen nog samen reizen, maar zullen onze wegen scheiden na Isla de Ometepe.
Hoe het daar verloopt is voer voor het volgende bericht...
Adios!
Annemie & Tom

dag 1 in Managua

Hoi iedereen!
Het is hier bij ons bijna 4 uur in de namiddag, en we zitten voor de eerste keer achter een pc.
Gisteren zijn we met een half uurtje vertraging, maar met al onze bagage, aangekomen in het lekker warme Managua.
Toegekomen in ons fijne hotelletje zijn we maar meteen in ons bed gekropen, want voor ons was het dan al 5u30 's morgens, en we waren toch wel een beetje moe. Na een verkwikkende nachtrust hebben we vandaag dan wat praktische zaken geregeld zoals geld wisselen, en hebben we de eerste foto's al op ons bakje staan.
Een kort belletje naar het thuisfront lukte evenwel niet in de verschillende internet/telefooncafé's, vandaar dit eerste blogberichtje (met een heeeeeeeeeeeeeeel trage verbinding) . Verder hebben we eigenlijk nog niet veel nieuws, we kunnen jullie enkel vertellen dat we morgen een bus proberen te nemen naar San Juan del Sur in het zuidoosten aan de kust om een beetje te relaxen om daarna door te reizen naar Isla de Ometepe en de Rio San Juan in het zuidwesten. We zeggen er maar "proberen" bij, want we hebben aan 4 mensen gevraagd om hoe laat er een bus vertrekt naar San Juan del Sur en we kregen 4 keer een verschillende antwoord. Afwachten dus... ;-)
Allez, dat zijn onze plannen vandaag, misschien zien ze er morgen anders uit, maar dat vernemen jullie dan wel volgende keer!
groetjes en een dikke kus uit het zonnige Nicaragua
Tom en Annemie