Kyoto deel 2

Na onze lange treinrit van zaterdag namen we opnieuw onze intrek in de Ryokan Yuhara bij de vriendelijke oude vrouw en haar (soms wat overdreven vriendelijke) zoon. Ze waren blij ons terug te zien, en wij waren content dat we opnieuw een bed vonden in Kyoto. Omdat het nog maar een uur of drie in de namiddag was, dropten we snel onze bagage op de kamer (dezelfde als bij onze vorige doortocht), en profiteerden we nog wat van het goeie weer door enkele tempels in de buurt van ons hotelletje te bezoeken. Hoewel ze op de Unesco-werelderfgoed-lijst stonden, vonden we het gene vette, misschien hadden we al genoeg tempels gezien op deze reis...
's Avonds aten we ons rond van een lekker oosters buffet in een van de vele tientallen restaurantjes in het mooie stationsgebouw (is veel beter dan het klinkt), en op weg naar huis merkten we dat we er allebei iets te enthousiast waren ingevlogen, want we mochten elkaar niet aan het lachen brengen of het deed zeer :-)
Op zondag bezochten we eerst het prachtige Nijo-kasteel waar we alweer van het zonnetje konden genieten. Vooral de “nightingale floors” (houten vloeren die als het ware zingen wanneer je erover stapt en die de aanwezige samurai-krijgers moesten waarschuwen wanneer er iemand probeerde binnen te dringen) en de mooie tuin vonden we wel leuk. Daarna lieten we onze railpass opnieuw renderen door naar de andere kant van de stad te sporen om een tempel-complex (alweer) te gaan bezoeken dat deze periode van het jaar heel populair zou zijn vanwege de mooie herfstkleuren van de bomen daar. En dat er veel volk zou zijn, was absoluut niet gelogen: een massa volk, niet te doen. 't Was natuurlijk weer zondag, en ze waren weeral met z'n allen op pad... De tempel zelf was weeral niet zo ne vette, maar we hebben het toch maar weeral gezien.
Omdat we (op 1 wijk na die we voor morgen gingen houden) in Kyoto ons lijstje bijna hadden afgewerkt, besloten we om even een mini-citytripje te maken naar Osaka, een stadje van zo'n 2,5 miljoen inwoners dat je met de shinkansen op slechts 15 minuutjes kan bereiken. Osaka is echt wel een heel moderne stad (als industrieel centrum in de tweede wereldoorlog ook weer grotendeels platgebombardeerd). We liepen eerst langs het (gereconstrueerde) kasteel van Osaka, waarnaast een groot park ligt. Daarna was het tijd voor de 2 top-attracties van de stad: eerst naar de top van de 173-meter-hoge Umeda Sky Building, die volgens de Lonely Planet niet voor mensen met hoogtevrees bedoeld was, maar het ging verbazend goed voor Tom (die dus echt wel een rare vorm ervan heeft). En daarna naar Dotombori, het moderne hart van de stad vol neonverlichting en veel would-be-Amerikaanse hiphoppers op straat. We eten nog eens een all-you-can-eat-buffetje (deze keer een westers, met pizza, spaghetti, slaatjes, enz.): lekker, al kunnen we er spijtig genoeg niet het maximum uithalen omdat we niet zoveel tijd hebben. We lopen daarna nog eens door de neon-verlichte straten, en sporen terug naar Kyoto.
Maandag doen we de laatste wijk van Kyoto aan waar we nog niet geweest waren: Arashiyama, waar we eerst door het “bamboo forest” lopen, maar meer dan enkele bamboebomen naast elkaar stelt het niet voor. Een nabijgelegen villa van een intussen overleden acteur is wel meer de moeite, net als de tempel met de mooie zen-tuin die we erna bezoeken. Hoewel het vandaag maandag is, is het superdruk met Japanse toeristen in deze buitenwijk. Al een geluk dat we hier gisteren niet gepasseerd zijn, want dan moet het echt verschrikkelijk zijn geweest. Na een tochtje door het plaatselijke park, geeft de GPS weer een wandelpad aan dat ons zou toelaten om via een alternatieve route door het woud onze volgende tempel-bestemming te bereiken. We besluiten het erop te wagen, maar net als vorige keer in Kyoto stuurt hij ons weer letterlijk en figuurlijk het bos in. Na een halfuurtje klauteren over een supersteil pad dat die naam eigenlijk niet waard is, komen we mits over een laatste haag springen terecht in een mooi parkje. We nemen aan dat dit de mooi aangelegde tuin is van een of andere tempel (normale entree daar 3 euro, maar wij dus gratis binnen), al is het er op het eerste zicht wel erg rustig. Wanneer enkele tuinvrouwen ons even later in het oog krijgen maken ze ons echter duidelijk dat dit geen openbare tuin is, maar dat we ons op het domein van een of andere rijke stinkerd bevinden, en wijzen ze ons vriendelijk de weg naar buiten. Na het bezoek aan de tempel die we eigenlijk zochten, houden we het in deze wijk voor bekeken, en sporen we nog even terug naar de geisha-wijk waar we nog even door de straten lopen en nog 1 geisha en 1 maiko (leerling-geisha) tegen het lijf lopen. Daarna is het opnieuw bed-tijd want morgen volgt weer een drukke dag...
O ja, bedankt voor de vele verjaardagswensen die ik ondertussen al mocht ontvangen, heel fijn!!!


Nijō Castle, Kyoto


Het kasteel van Osaka


De neon-verlichte straten van Osaka


Het "Bamboo Forest" in Arashiyama


Ōkōchi Sansō, de prachtig gelegen villa van acteur Denjirō Ōkōchi


De zen-tuin bij de Tenryū-ji tempel in Arashiyama


De Nishiki markt in Kyoto, waar allerlei vreemde etenswaren te vinden zijn


Shimbashi-dori, een van de mooiste straten in Gion, Kyoto