Bagan

Wanneer we op woensdagochtend rond 7u10 ons hotel buitenstappen, moeten we snel een taxi of iets dergelijks zien te pakken te krijgen, want vandaag nemen we om acht uur 's morgens de boot richting Bagan. Gelukkig vinden we na even zoeken (want om dat uur is de stad nog niet helemaal tot leven en volle chaos uitgebarsten, zoals dat later op de dag gewoonlijk het geval is) een blue taxi die ons wil voeren tot aan de Gawwein Jetty, de aanlegsteiger waar onze boot (de Shwe Kennery) vertrekt.
We komen iets voor half acht aan bij de steiger en kunnen meteen inschepen. Er zitten al een paar toeristen op de boot, maar we vinden nog wel een goed plekje op het bovendek, onder een zeil (zodat we niet de hele tijd in de volle zon zitten). De boot vertrekt wat vroeger dan voorzien (hier is dat blijkbaar niet ongewoon, zoals ook de treinen soms voor het voorziene uur vertrekken), zonder heel veel volk erop. De tocht zal zo'n 8,5 uur duren en voert ons over de rivier Irrawady terwijl we vanop de boot het leven aan de waterkant kunnen aanschouwen: vissers zijn al druk in de weer in het water of op een bootje, boeren ploegen hun land met hun ossenkarren, vrouwen doen de was aan de waterkant, en wanneer we eens een keertje aanleggen, komen er meteen mensen allerlei etenswaar verkopen. Wanneer we Bagan bereiken, zien we alvast de eerste tempels langs het water oprijzen.
Eens weer aan land, moeten we ook hier weer een fee van 10 USD pp betalen om verder te mogen. Hiermee mogen we de komende dagen de verschillende tempels van Bagan bezoeken.
Na even zoeken en afpingelen, vinden we een auto die ons wil voeren naar ons hotel, dat ligt in New Bagan, een stadje op zo'n acht km van de aanlegsteiger vandaan.
Ons hotel blijkt heel goed mee te vallen. Leuk, want we blijven hier vier nachten.
De drie daaropvolgende dagen huren we telkens een fiets om van 's morgens tot 's avonds de verschillende tempels die hier verspreid liggen, te bewonderen. Ook al zijn het heel oude tempels (van de 12de tot 15de eeuw), toch moet je telkens je schoenen uitdoen om er binnen een kijkje te nemen. Vaak kan je de tempels ook beklimmen (op blote voeten, natuurlijk!) tot op een hoger gelegen “terras”, van waaruit je dan een magnifiek uitzicht hebt over de gehele vlakte die bezaaid is met tempels. Echt wel indrukwekkend! Dankzij de gps vinden we vrij goed onze weg langs de verschillende paadjes naar de tempels (het staat bijna nooit aangegeven waar je moet zijn). Die paadjes zijn soms verhard, maar vaak ook zandweggetjes, waarbij het soms echt los zand is, en waarin het echt ploeteren is om er met de fiets door te geraken. We hebben elke dag zo'n 46 à 48km afgelegd, dus we hebben toch een beetje gesport tijdens ons verlof hier... Rond de tempels staan er heel vaak verkopers van tekeningen, lacquerware, postkaarten, ... Ze lijken eigenlijk allemaal zowat hetzelfde te verkopen. 's Avonds telkens nog genieten van een mooie zonsondergang vanop één van de tempels. Hier zijn we ook zeker niet alleen. Bij de meest populaire tempel voor de “sunset views” worden de mensen zelfs met bussen afgezet (we merken toch wel dat er heel veel groepen touren in dit land, en dat de Vlamingen niet moeten onderdoen! Dit is de eerste keer dat we zoveel Vlaams horen spreken op een reis!).
Na drie dagen rondfietsen in Bagan, hebben we even genoeg van tempels. Op zondag nemen we een “shared taxi” naar Kalaw, een dorpje meer in het oosten gelegen. Kalaw ligt in de heuvels en zal dus wat frisser zijn dan het hete Bagan. Vanuit Kalaw plannen we een trekking te doen naar het Inle Lake, maar daarover meer in een volgende bericht!

enkele jonge monniken genieten mee van de zonsondergang


zonsondergang @ Bagan


de tempels van Bagan overdag