Hoi iedereen,
Na Medellin trokken we zuidwaarts naar het kleine maar zeer fijne Salento. Een leuk dorpje met enkele gezellige straatjes met mooie oude huizen, prachtig omringd door bergen in de groene koffiestreek van Colombia.
Het stadje zelf is dus wel leuk, maar we waren hier vooral om de Cocora-vallei te bezoeken, met hoge waxpalmen, de nationale boom van Colombia die tot 60 meter hoog kan worden. Op de jeep (of Willy zoals ze hier genoemd worden) daar naartoe werden we al meteen vriendjes met Justen, een Australiër die ons de rest van de dag vergezeld heeft op onze wandeling. De tocht was prachtig door de groene heuvels met onderweg een leuke stop in Acaime aan een groepje huisjes waar er ontzettend veel kolibri´s rondvlogen. Onze (en dan vooral Toms) fototoestellen deden overuren... Daarna verder naar boven via de Finca La Montaña en dan onder een stralend zonnetje terug naar beneden. Dave en Line, we hadden geen caoutchoue bottekes nodig :-)
Na onze wandeling reden we "Wedden dat"-gewijs (want met 14 volwassenen, 1 kind en 1 chauffeur in eenzelfde KLEINE jeep) terug naar Salento en ons leuke hotelletje "Posada del cafe" bij moederkloek Maria-Helena.
Na Salento trekken we verder zuidwaarts tot in Popayan, de "witte stad" van Colombia vanwege de witgekalkte huizen in gans de oude binnenstad. Ons volgende berichtje zal dan van daaruit vertrekken...
Tot dan!
groetjes
Tom en Annemie
De start van onze wandeling door de Valle de Cocora
De wax-palmen waarvoor de vallei bekend staat
Mooie kolibri´s op onze tussenstop in Acaime
We worden al snel vriendjes met de militairen die garant staan voor de veiligheid in het park
dinsdag, september 29, 2009
Salento
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dag Annemie en Tom. Zo te lezen hebben jullie het echt naar jullie zin daar. Ook het weer zit mee daar. Wij zouden in jullie plaats willen zijn als we dat allemaal lezen. Geniet er maar van want alles gaat vlug voorbij. Hier alles zijn gewone gangetje. Zijn na de middag nar Waarloos gefietst want Lynn is gisterenavond naar huis mogen komen. Alles is heel vlot verlopen en zij zelf voelt zich springlevend. Een hele opluchting voor Dave en Katia. Verder is er geen nieuws. Dus geen nieuws is goed nieuws. Tot de volgende keer en een dikke knuffel.
Een reactie posten