Lake Mburo

Hoi iedereen, als jullie dit lezen, zitten we al een heel stuk verder op onze toer, maar vanwege het gebrek aan internetverbinding, krijgen jullie onze berichtjes pas met vertraging door. Op 3 november bereikten we dus vlot de Cassia Lodge, die zoals verwacht volzet bleek te zijn, maar bood Els De Temmerman aan om bij hen thuis te overnachten. Eerst had zij in het gebouw zelf nog een meeting voor haar VZW Kindsoldaten die tot 18u zou duren, en daarna zou ze huiswaarts keren. Rond een uur of 8 's avonds was die meeting echter nog steeds niet afgelopen, maar hadden we al wel enkele andere toeristen ontmoet die ook op onze Drifters-toer zouden zitten. Deze 2 Canadezen (Ian en Erin) boden aan om bij hen te overnachten. Zij hadden immers een heel appartement met 3 slaapkamers gekregen en hadden dus ruimte zat. Zo gezegd, zo gedaan, en zoals ze later zelf aangaf, kwam dat eigenlijk voor Els De Temmerman ook goed uit, omdat zij al andere logees te gast hadden. Die nacht onweerde het heel hevig, dat voorspelt weinig goeds voor de komende dagen, want het is hier regenseizoen, Hopelijk hebben we hiermee het ergste gehad... De volgende morgen was het om 7u opnieuw verzamelen geblazen in de Cassia Lodge, en zagen we onze medereizigers: het Canadese koppel Ian en Erin, een Nederlands koppel Erik en Diana, een Duits koppel Axel en Anja, de Canadese Caroline, de Duitser Heinrich/Henry, een andere Duitser Jörgen, de Zwitserse Andrea, en de Poolse Johanna. Een bont en internationaal gezelschap dus.Rond 8u30 vertrokken we eerst naar de supermarkt om wat inkopen te doen, en daarna zetten we koers richting zuidwesten, naar ons eerste wildpark: Lake Mburo National Park, zo'n 4 uur rijden. Wat ons opviel tijdens de rit hiernaartoe is hoe groen het land wel is. Het is natuurlijk regenseizoen, maar echt overal zie je heel mooie plantages, vaak met bananen, of andere gewassen. We moeten ook echt ongelooflijk veel zwaaien naar mensen, en niet alleen naar de kinderen. Echt supervriendelijk zijn de mensen hier, en oprecht blij met een wuivende witte die in een truck voorbijrijdt, heel leuk :-) We zijn nog maar net van de grote weg af (die verrassend goed is, wat een verademing in vergelijking met Myanmar vorig jaar), en het eigenlijke NP dus nog niet binnengereden, of we zien al enkele zebra's grazen. Even later volgen nog wat waterbokken, impala's en ander fraais, super! Eenmaal in het park zien we nog heel wat andere dieren: wrattenzwijnen, buffels (het laatste dier van de big five dat we nog niet in het wild zagen, jeuj!!!), en vooral heel wat antiloopachtigen. Even later nemen we per ongeluk een verkeerde weg, maar we beklagen het ons niet: net naast de weg zit een jong luipaard zijn mooie zelf te wezen, en een twintagtal meter verderop zit de moeder half verborgen in het struikgewas toe te kijken. Ze blijven beiden enkele minuten rustig naar onze truck kijken, voor ze rustig wegstappen, schitterend gewoon! We slapen ook midden in dit park, aan het meer zelf, op een campsite, wat eigenlijk gewoon een grasvlakte is, met 2 wc's ernaast (lees: 2 gaten in de grond). Maar het uitzicht op het meer is prachtig. In het schemerdonker zetten we voor het eerst onze tentjes op, die de volgende 12 nachten onze thuis zullen zijn. Als dat eenmaal achter de rug is, wandelt er doodleuk op enkele meters naast onze tenten een nijlpaard voorbij. Wat zijn deze beesten groot zeg!!! We zijn een beetje op onze hoede, want blijkbaar worden er meer mensen gedood door nijlpaarden dan door leeuwen, maar dit is gelukkig een vredelievend exemplaar. Wanneer wat later het nijlpaard de weg naar het toilet verspert, besluiten we toch om alles maar even op te houden, en straks nog eens een poging te wagen. Later op de avond bereiken we toch samen met een drietal andere reizigers deze bestemming en geraken we levend terug tot aan de tentjes. De hele nacht door horen we wel het geknor van de beesten, maar toch slapen we lekker. Een mooie start van onze tocht...


het "monster" waarmee we de komende 12 dagen op pad gaan


en zo ziet een slager er hier uit (en allemaal he, dit is niet de enige). Effe niet aan denken wanneer we de komende dagen vlees eten...


wij precies op de evenaar


een van de vele fruit- en groentenstalletjes langs de weg


enkele van de ontzettende vele wuivende kindjes onderweg


ons eerste luipaard van de trip