Hiroshima

Na onze aankomst op zaterdagavond trekken we meteen de stad in, want er zou een of ander feest zijn, met een soort traditionele theateropvoering. Ter plaatse aangekomen zien we vooral heel veel volk, en een soort braderij met allerhande dure hapjes: 5 euro voor 1 vlees-sateetje, of 3 euro voor een klein pakje frietjes vinden we wat veel, dus we houden het bij kijken. Hiroshima is een (noodgedwongen) heel moderne stad (omdat in 1945 hier alles platgegooid is door de eerste atoombom), met brede lanen, hoge gebouwen, en veel volk op straat. De Japanners lopen altijd al wat anders gekleed dan ons over straat: alle combinaties kunnen hier, en vooral de minirokjes en -broekjes zijn hier in trek, liefst gecombineerd met van die wollige botjes onder of anders iets met een goeie hak, ook soms al bij jonge meisjes. Maar in Hiroshima gaan ze hier nog vlotjes over en heb je veel vrouwen met ontzettend hard opgezet, bol en gekleurd haar met nep-krullen die dan ook nog eens superhard geschminkt zijn. Ook de mannen/jongens hebben hier al eens graag een ander kleurke, en proberen net iets te hard om cool te zijn, grappig.
's Avonds eten we in een van de klassiekers van de stad (zowel qua locatie als qua gerecht): Okonomi-mura waar 21 restaurantjes verspreid over 3 verdiepingen allemaal een variant serveren op hetzelfde: een soort hartige pannenkoek met kool, spek/ham, ei, soja-scheuten, bruine saus en dan nog 2 andere ondefinieerbare poedertjes. Je eet met z'n allen aan een lange toog waarin 1 lange bakplaat is ingebouwd zodat je eten lekker warm blijft. Het smaakt verrukkelijk, mmm!
Zondag staan we op met een stralende zon. Perfect, want we hebben voor vandaag een uitstap naar Miyajima gepland, een van de (hier zijn ze weer) 3 mooiste vergezichten van Japan. We gebruiken onze railpass om (gratis, jeuj) 25 km verder te sporen, en daar dan de (alweer gratis dankzij onze railpass) ferry te nemen naar dit kleine eilandje. Ondanks het nog redelijk vroege uur (ongeveer 9 uur) is het hier al aardig druk, en ook de plaatselijke kleitrappers (wandelclub) zijn weer massaal op post: bergschoenen aan, wandelstokken in de hand en met een serieuze rugzak om stappen ze het dorp in en de berg op. Wij starten met een bezoek aan een drijvende tempel op palen van waaraan je leuke plaatjes kan schieten van datgene waarom we hier zijn: een grote oranje torii in het water (toch als het hoog tij is). Het zicht is wel mooi, maar een plaatsje in de top 3 lijkt me toch wat hoog gegrepen, zeker met al die gebouwen die je in de verte op het vasteland ziet als achtergrond. Nadien bezoeken we eerst een tempel een beetje verder op de heuvel, en stappen we de 535 meter hoge berg op. Een leuke wandeling, maar echt wel druk omdat het zondag is en mooi weer, en dus de Japanners echt massaal erop uit trekken. Als we in de vroege namiddag terug aan de zee komen, is het zo mogelijk nog erger. Het is daar echt bijna schouder aan schouder (allez, schouder aan zij want Tom steekt overal minstens zo'n 15 cm boven de rest uit) voortschuifelen, niet te doen! Terug in Hiroshima kuieren we nog wat door de stad en drijven we ons aantal gevonden cashes nog wat op. 's Avonds eten we voor het eerst niet-Japans: bij Ristorante Mario, waar we allebei een lekkere maar o zo kleine pasta eten. Zeker Tom heeft hiermee niet genoeg gegeten, en bezwijkt dan maar aan de druk en bestelt nog een Big Mac-menu bij McDonalds, ook smullen!
De volgende dag staat er iets helemaal anders op de planning dan de tempels en wandelingen van de voorbije dagen, en bezoeken we het uiterst indrukwekkende Peace Memorial Museum dat helemaal gewijd is aan de eerste atoombom die ooit in oorlogstijd is gebruikt en die deze stad totaal verwoest heeft op 6 augustus 1945. Geen plezierbezoekje, maar echt wel een must en een absolute aanrader. Kon iedereen hier maar eens een keertje binnenlopen, nucleaire wapens zouden snel tot het verleden behoren...
Na de middag stappen we weer op de shinkansen-trein met bestemming Fukuoka (of Hakata zoals de stad hier meestal genoemd wordt), waar we 1 uur en elf minuten later en een dikke 240 km verder aankomen (topsnelheid 291 km/u).
Over onze belevenissen daar zullen we jullie binnenkort berichten.
Tot dan!

Groetjes

T&A


okonomiyaki bij Okonomi-mura


de drijvende torii van Miyajima


de stappers naar de top van de Misen worden beloond met dit uitzicht


het kasteel van Hiroshima


Cenotaph met de vredesvlam in het Peace Memorial Park van Hiroshima


de A-bomb dome, zowat het enige gebouw dat na 6 augustus 1945 nog rechtstond omdat de atoombom zowat recht erboven explodeerde, en het dus niet omvergeblazen werd