Japan, eindelijk...

Onze vlucht naar Londen Heathrow vetrok al met een uurtje vertraging door het stormweer in België, maar de vlucht van Londen naar Tokyo was vandaag de kampioen: 6 (zes) uur later dan voorzien zijn we opgestegen door “technische problemen” aan het toestel. In tussentijd werd Tom geëntertaind door zijn ongeveer 60-jarige buurman Yoshi die maar wat graag zijn origami-kunsten wou laten bewonderen, en honderduit over koetjes en kalfjes vertelde. Supervriendelijk en ongetwijfeld goed bedoeld, maar na enige tijd werd het toch wel wat veel... Door de vertraging kwamen we wel in de problemen met de reservatie voor onze hotelkamer voor de eerste nacht in Matsumoto: we moesten daar immers tegen uiterlijk 19u inchecken, en nu zouden we pas landen tegen 14u45, waarna we nog 2 treinritten voor de boeg hadden van respectievelijke 1,5 en 3 uur. Gelukkig was Yoshi zo vriendelijk om het hotel al van onze vertraging op de hoogte te brengen en hen te vragen om de hotelkamer niet door te verhuren, fijn :-)
Onze rugzakken rolden netjes van de band in Tokyo, en na het oppikken van onze Japan Railpass (een soort abonnement om gedurende 3 weken onbeperkt nagenoeg alle treinen te nemen, ook de supersnelle “shinkansen” hogesnelheidstreinen) werden we door Yoshi nog voorzien van drankjes voor onderweg (water, mmm, en Japanse groene thee, bweikes), toch weeral tof van hem. Een fijne kennismaking met de vriendelijke bevolking van Japan, hopelijk volgen er nog, al mogen ze wat minder spraakzaam zijn soms ;-)
De eerste rit van de luchthaven in Narita naar het drukke Shinjuku Station in Tokyo, waar we vanop de trein al een eerste blik konden werpen op de neonverlichte straten van het hypermoderne Tokyo. Overstappen op de volgende trein naar Matsomuto ging vlot, al sprak geen van de 3 mensen die we aanspraken (ook niet in de infobalie) meer dan 3 woorden Engels, dat belooft voor de komende dagen :-).
Met behulp van de wandel-GPS (handig, want er staat hier nergens een straatnaam aangegeven die wij kunnen lezen) vonden we vlot ons hotelletje (Ryokan Marumo) dat inderdaad zoals gesteld in de Lonely Planet, heel charmant was. Onze kamer was nauwelijks groter dan de 2 matrassen die er opgerold inlagen, maar kon ons toch wel bekoren, en ook de gezamelijke badkamer met het traditionele houten bad vonden we wel leuk en zou later een echte opkikker blijken Maar, hoewel we dankzij Ilse&Ann en Wim wel voorbereid was het toilet toch de grootste verrassing: een verwarmde bril (ook zonder voorganger) en allerlei knopjes die voor de gekste dingen zorgen, zoals een echte gat-douche die echt wel juist mikt. Morgen de rest eens proberen :-) , we houden jullie op de hoogte. Tot dan!

groetjes

T&A


toch niet zo'n fan van groene thee?


klein maar fijn, onze kamer in Ryokan Marumo


de badkamer met het traditionele houten bad (lekker warm)


een high-tech wc met allerlei verrassende mogelijkheden, en coole sloefkes


ons eerste avondmaal op de kamer