Hello,
Aangekomen in Bilit moeten we nog zo'n 600 traptredes naar boven om The Last Frontier Resort te bereiken. We nemen maar een deeltje van onze bagage mee naar boven, de rest laten we aan de voet van de heuvel achter in een locker.
Boven aangekomen mogen we meteen aan tafel voor de lunch: een spaghetti bolognaise! Eens iets helemaal anders dan de gewoonlijke rijst, mie of noedels; dat smaakt!
Om 16u gaan we de rivier op om wildlife te gaan spotten, samen met de Amerikaanse Kevin en Laurie, en ook met Anna, een Britse die op onderzoek uit is voor de Rough Guide, een reisgids die wij hier ook bij hebben. Al gauw zien we enkele orang oetans (deze keer dus wel in het wild, jeuj), wat neusapen, een monitor lizard, sjieke hornbills, makaken, een ijsvogeltje, ... Heel leuk! We zijn wel niet de enigen die in een bootje de rivier afvaren. In één van de andere bootjes komen we onze Hollandse bergvrienden, Dominique en Hans, opnieuw tegen.
Wanneer het donker wordt (tegenwoordig al rond half zeven) keren we terug naar de lodge voor een weeral smakelijk avondmaal. We praten daarna nog wat na met Vlaamse eigenaar Gert om rond half twaalf onder de wol te kruipen.
De volgende dag doen we eerst een jungle trek (een sjiek woord om te zeggen dat we gewoon een wandelingetje maken in het secundaire regenwoud rond de lodge). We hebben af en toe wel een mooi zicht op de lager gelegen rivier en bossen, maar beestjes spotten zit er deze keer niet in.
's Namiddags gaan we weer de rivier op in ons bootje, en mede op vraag van Tom, varen we dit keer een heel stuk verder in de hoop de zeldzame "pygmee elephants" te spotten. We zijn nog geen tien minuten weg of de lucht begint al aardig donker te kleuren, en even later gaan de hemelsluizen open en begint het echt te stortregenen, zo erg zelfs dat in combinatie met de snelheid van de boot de regen gewoon pijn doet, auch! De regen blijft jammer genoeg naar beneden gutsen, zodat we helemaal niks zien, hoewel we toch zo'n 45 kilometer de rivier afvaren. We besluiten dan maar terug te draaien en stilletjes aan begint het wat minder te regenen, om even later zelfs helemaal te stoppen. En dan gebeurt het: onze bootman slaakt enkele echte vreugdekreetjes en dan zien we ze ook: vlak aan de oever van de rivier doen een zevental olifanten, waaronder ook enkele kleintjes, zich tegoed aan het groene gras en riet. Omdat we de eerste zijn om ze te spotten, kunnen we op het gemakje onze boot tot vlak voor de dieren leggen, zonder andere pottenkijkers. Ik schat dat er nauwelijks een drietal meter zit tussen ons en deze reuzen (ondanks hun pygmeeën-status), echt super. Het enige nadeel is wel dat ons fototoestel door de zondvloed nat geworden is en het helemaal begeven heeft. We zijn dus wel iets teveel bezig met het proberen droog krijgen van ons toestel om er vollen bak te kunnen van genieten, jammer... En het toestel krijgen we uiteindelijk toch niet aan de praat, teveel water :-( Gelukkig hebben we wel ons oud fototoestel bij en is dat wel droog gebleven, en kan Tom daar dan toch nog enkele plaatjes mee schieten.
Na de olifanten zetten we terug koers naar de lodge en het is al lang donker voor we hier aankomen, verwelkomd met een nieuwe stevige bui, zodat we echt doorweekt op de kamer aankomen. Gelukkig krijgen we even later alweer heerlijk eten voorgeschoteld door Gert en zijn team, dat smaakt! 's Avonds gebruiken we nog de haardroger die er hangt om ons fototoestel te proberen redden. Er is enige beterschap, al blijft er wel veel water en condens zitten in de lens, misschien toch maar een nieuw kopen in Singapore over enkele dagen?
De volgende dag zit ons verblijf op de Kinabatangan-rivier er weeral op en brengt Gert ons terug naar Sandakan. We bezoeken daar eerst het Sandakan War Memorial, een oud krijgsgevangenen-kamp waar de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog enkele duizenden Australiërs en Britten hebben doen creperen, en nemen daarna onze zesde binnenlandse vlucht (60 euro voor ons tweeën) naar Kota Kinabalu waar we nog een dagje rondlopen vooraleer we naar Singapore vliegen.
En daar zitten we dus als we deze berichtjes uploaden, binnen een dag of twee waarschijnlijk meer nieuws vanuit Singapore...
Tot dan!
O ja, trouwens, ons fototoestel lijkt deugd te hebben gehad van het zonnetje en lijkt nu weer zo goed als de oude. Joepie!
Een 'bearded pig' komt eens loeren vlakbij de eetplaats van de lodge
Neusapen blijven leuk om te zien!
Een kleurrijk ijsvogeltje
Een monitor lizard van ongeveer twee meter lang rust uit op een boomstam
De Rhinoceros hornbill, een supermooie vogel!
Vijf neusapen op een rij, klaar om de nacht in te gaan
We zijn er drijfnat voor moeten worden, maar dan toch gevonden, oef: de pygmee elephants
4 opmerkingen:
Dag Muissie en Tompie,
Wat zijn jullie weer een fantastisch avontuur aan het beleven! Dat moet echt wel een kick geven om daar plots die olifanten te zien!
Ik ben vorig weekend met Toon, Margot, Véro en David met de trein naar de Antwerpse Zoo geweest. Voor Toon de eerste keer met de trein, en de eerste keer in de zoo (ook olifanten gezien), dus dat was superleuk! Pieter is tegenwoordig ook in zijn nopjes! Hij wil echt beginnen babbelen (-;
Geniet nog met volle teugen van al het wondermooie op jullie weg!
Dikke kus van je zus, Toon, Pieter en Wim
Hey Tom en Annemie,
Ik werd er deze week door Mark aan herinnerd dat jullie ook deze reis jullie blog aanvullen. ... dus maar snel even beginnen lezen.
Het ziet er daar weer ferm uit, met de nodige acties. Die 2 daagse lijkt me wel heel tof ! En al die beestjes weer ... Geniet er daar nog maar volle teugen van !
Hier ook alles ok.
Laura heeft ondertussen haar voorlopig rijbewijs. Kan ondertussen al starten en stoppen ;-) Ondertussen is ze ook begonnen met de voorbereiding van't examen. Ook Lotte lijkt in gang geschoten te zijn ... laat ons hopen, want dat ruzie maken ben ik beu.
In Leuven was het ook een groot succes, en mss zullen we een kot hebben schuin over de KBC (familie van mij), in de paasvakantie zullen we wel eens gaan kijken. Mijn nicht heeft het juist gekocht, en in februari zullen ze akte tekenen.
Voila, dat is het voor hier in Ekeren. Amuseer en geniet er ginder nog goed van, en tot horens.
Marleen & co xxxx
Hoi kindjes. Veel nieuws weet ik niet want we hebben gisteren nog contact gehad via FaceTime. Is altijd heel leuk om jullie zelf te zien en te horen. Stel het nog goed daar in Singapore en een goeie rit terug naar Maleisie. Nog een dikke knuffel van ons alle twee.
Dag Tom & Annemie,
Door de drukke agenda hier was ik jullie reis ook een beetje uit het oog verloren. Dringend tijd dus om wat bij te lezen en te kijken.
Het ziet er weer mooi uit. Wanneer we hier de foto's zien, begint het bij ons toch ook weer te kriebelen om volgend jaar terug ver weg te gaan met de rugzak.
Hier in Schoten alles wel ok.
Gisteren zijn we naar de intrede van Sinterklaas gaan kijken in Antwerpen. Eerst gingen we met de tram tot aan de Groenplaats. Dat vond ze al geweldig. Een beetje rond gelopen en een muts, sjaal en handschoenen gekocht voor Raquel, want het was (en bleef) toch verrassend koud. Dan in de Mc Do gaan eten, en een plaatsje gaan zoeken op het Zuiderterras. Het wachten (3 kwartiertjes) vond Elin ni zo leuk, maar wanneer ze de toeter van de stoomboot hoorde, was ze het allemaal vergeten. Het was dus niet makkelijk om goed te filmen met een wippende en roepende Elin (van enthousiasme) op de schouders. En toen kwam het: Elin heeft haar tutje aan Zwarte Piet gegeven! Daarna hebben we iedereen nog zien passeren. Ze heeft zelf de Sint 2 keer een hand gegeven. (thuis konden we zien dat we misschien wel 10 keer in beeld kwamen op Ketnet). Een heel geslaagde dag dus, ... tot 's avonds. Ze had blijkbaar niet ingecalculeerd dat haar tutje die avond echt weg was. Na de nodige tranen o.w.v. het liefdesverdriet viel ze toch snel in slaap, en werd ze pas om half 7 wakker. Dan nog wat bij ons in bed, en verder geslapen.
Vandaag "lazie sunday", misschien nog even strijken, en dan bed in.
Groetjes, Wim, Raquel, Elin & Luca
Een reactie posten